Welcome to post-industrial Berlin!

First, there will be some pics. Later on, the text full of insights into the German city, that is Berlin.
This time an analogue camera (MZ-50) was used more frequently.

I often find myself taking pics of road signs abroad.

Combination of sweets and music ;)

Street art #1

Street art #2

Even though I studied German for about 8 years, I couldn`t stress this word correctly :D

my new German friend :-)

gardens

I highly recommend this hotel (WInters Hotel Berlin Im Spiegelturm) on the left. There is a restaurant on the top floor which enables you to admire the view on Spandau, the district of Berlin. 

The panorama taken from this roof terrace is below.

There will be more pics as soon as I develop my film...

Roma Termini, the concrete jungle

Ciao a tutti!

I`m coming back to Italy and I`m having lots of adventures. Today I`ll focus on the main railway station, Roma Termini, in Rome. Let`s call it a city jungle. It is a place where almost everything may happen and it`s a blend of nationalities, subcultures, the homeless, animals, etc. Everyone is in a hurry, has got little time to order espresso and keeps on running to the right platform.The crowds are looking at the train timetables to find out where their trains stop.

On my way home I`ll try to capture more street oddities with my camera. With complete certainty, there will be street photo. At the moment I`m uploading a few photos taken with my mobile phone (therefore they aren`t of high quality). Waiting for the train, I thought that it would be possible to write a long story about how this place works. It`s recommended to have your eyes all around you in order to avoid being robbed, to ignore strangers` taunts, and, to be self-confident. Otherwise, you may get lost in this jungle, as a consequence, others may make use of it.

On the way from Fiumicino Aeroporto to Roma Termini, I was sitting opposite the woman, who turned out to be a Pole :) Next to her there was a man, who has got some Polish roots as well, however, he spent half of his life in Australia. It was a blend of languages. We had a chance to listen to pure Australian English live. The Australian traveller was aheading to his son living in Rome. Due to the fact that he had no idea what station he was going to and what kind of train was he sitting on... so when he picked up the phone from his son, he gave it to me immediately to inform the son about the name of the train (Leonardo Express) and the station we were arriving at (Roma Termini). Furthermore, the Australian man received a few text messages in Italian rather than in his native language (What made me surprised! Whenever I cross the border, I get all messages from the telecommunication provider in Polish). As a result, I did the translation of those messages from Italian to English. The woman, Ms Iwona, who was sitting in front of me, went for a cup of espresso with me. Later on I showed her how to get to Vatican City from Roma Termini (the red line, direction: Battistini, the price of the ticket: 1,5 euro).

Not long afterwards, I had enough time to unwind and take a shower in the hotel, then, I met my Polish friends. It is quite ridiculous because we both are from Poland but we got to know each other in Palermo :D We see one another only in Italy, not in Poland... the first day in Italy, after a 6-month break, passed happily.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Powracam do Włoch i znów całe mnóstwo przygód. Dziś skupię się na głównym dworcu Roma Termini w Rzymie. To jest istna dżungla w mieście. Tam dzieje się chyba wszystko, co możliwe i pojawiają się ludzie, jacy tylko istnieją. Różne narodowości, subkultury, bezdomni, zwierzęta.. etc. Każdy jest zabiegany, ma czas na szybkie espresso i biegnie dalej. Tłumy wpatrują się godzinami na tablice informacyjne, na których wyświetlają się odjazdy oraz przyjazdy pociągów na poszczególnych peronach..

W drodze powrotnej postaram się uchwycić więcej "dziwactw" za pomocą aparatu fotograficznego. Będzie street photo na całego. Póki co wstawiam kilka zdjęć zrobionych telefonem. Wyczekując wczoraj na pociąg, pomyślałam, że można napisać dłuugą historię na temat tego, jak funkcjonuje to miejsce :P Najlepiej mieć tutaj oczy dookoła głowy, nie reagować na zaczepki obcych i być pewnym siebie. Inaczej można się zagubić, co inni mogą wykorzystać do swoich niecnych zamiarów.

Na trasie Fiumicino-Roma Termini, w pociągu Leonardo Express, siedziałam na przeciwko Pani, która później okazała się Polką :) Obok niej siedział Pan, który ma również korzenie polskie, jednak całe życie mieszkał w Australii. To był mix językowy. Mieliśmy okazję posłuchać australijskiego angielskiego na żywo. Podróżnik ten wybierał się do swojego syna, który mieszka w Rzymie. Sam nie wiedział, w jakim pociągu siedzi i gdzie jedzie.. więc w momencie, gdy dzwonił do niego syn, przekazał mi słuchawkę, żeby wyjaśnić, że zbliżamy się do Roma Termini i siedzimy w Leonardo Express :D Poza tym, Australijczyk dostał kilka SMS-ów w języku włoskim zamiast w jego ojczystym (co mnie dość zastanawia, ponieważ po przekroczeniu granicy dostaję wszystkie informacje w języku polskim). Wyszło na to, że tłumaczyłam te wiadomości z j.włoskiego na j.angielski :P  Z Panią Iwoną udałyśmy się na espresso, pokazałam jej, jak dotrzeć do metra, bo zmierzała w kierunku Watykanu (czerwona linia metra, kierunek Battistini, cena za jeden przejazd: 1,5 euro).

Później przyszedł czas na odpoczynek i obowiązkowy prysznic w hotelu, później spotkanie z koleżanką. Śmieszne, bo dziewczyna jest z Polski, a znamy się z.. Palermo :D Wyszło na to, że widzimy się tylko we Włoszech, nie w Polsce... Pierwszy dzień we Włoszech, po 6-miesięcznej podróży, minął szczęśliwie.

Vedi Napoli puoi muori! - See Naples and die!

Even if I`m writing this note almost a month after visiting Naples, I can easily recollect my memories related to what I saw and what I felt. I`m going to start with the negative sides of this place and finish with the positive ones.

Contrary to Potenza, in which I spent a certain amount of time, Naples stinks. It REALLY stinks! The city is much more polluted, there are piles of rubbish scattered on the streets. I also remember a dead pigeon pressed down into the pavement... Of course, it could happen in every place in the world, but,  it was not an extraordinary view there :-P

Besides, the pavements are rather narrow, hence there is not much space for pedestrians. What is more, sometimes these passages are blocked by the cars. Vehicles are left in a non-parking zone, e.g. near the zebra crossing or on the pavement... My friend and me were walking down a narrow traffic island (situated between two terribly busy roads). We felt as though we had been in the middle of the jungle :-P 

Our primary aim of the trip was the harbour. First, we went in the wrong direction because we got to the industrial part. As a consequence, we had to come back (down the narrow traffic island). Finally, we arrived at the port. We took a few pictures and sunbathed for 40 minutes (we were lucky because we could sunbathe on February 17th :-) ). There was +30`C! Unfortunately, I couldn`t take the photo of the bay because one of the guards suggested us paying "extra money" for coming closer and doing so. Let`s leave it without any comments.. (therefore I have got only one shitty picture).

Then we saw Castel Nuovo near which you are likely to come across both the homeless begging for cash and the emigrants selling Chinese staff. Nevertheless, the castel itself is a breathtaking monument :-) It turned out to be a convenient vantage point. I was observing the passers-by and took up street photography for the time being. 

Now, it is time to draw attention to the positive sides of Naples. I think I may just enumerate them and add some short comments:

1) architecture - especially castles, the Galleria Umberto I (which reminds me of the Galleria Vittorio Emanuele II in Milan) and the metro station near Stazione Centrale (unfortunately I didn`t take any photo).

2) even if I don`t know the Neapolitan language, I could communicate in my quasi-(standard) Italian. 

3) food - of course it is a must to buy, at least, a piece of Neapolitan pizza. A friend of mine tried patatosa for the first time (Sicilian pizza with French fries). A typical Neapolitan pizza should consist of San Marzano tomatoes, mozzarella di Bufala Campana and basilica (three colours of the Italian flag: green, white and red).

4) Despite various stories about robbery, we spent there half a day and left the city safe and sound! 

And I will give some advice for those who want to visit Naples: you need at least two days to see all necessary monuments due to the fact that they are situated in different districts of the city and you need enough time to take metro, busses or trams. 

I don`t know if I would like to come back to Naples, after my first visit I have got mixed feelings about it...

I`ve only just unpacked my luggage! I`m in Poland. The journey was pleasant because there were no delays (including means of transport such as trains, the plane, the bus), no stress, no communication problems (I`m better at Italian! :-) ). Unfortunately, I didn`t have enough time to write a note on the blog, even though I have got a lot of information for new notes.. I will desribe every signle place (one by one) I visited last week (Naples, Venice, Rome, the Vatican City). I`m going to start with crazy Naples. Aside from the notes, there will be the photos.

I mentioned it in the previous note that it was enormously difficult for me to leave Potenza, particularly, to leave my friends who live there. They imbued in me a passion for the region of Basilicata. Besides, I raised my interest in Italian culture, language and cuisine. Thank you for these three amazing months! I`ll be back! :-)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dopiero co rozpakowałam walizki. Jestem w Polsce. Podróż przebiegła perfekcyjnie - zero opóźnień pociągów, autobusów, samolotu.  Brak stresu, problemów z komunikacją (mój włoski jest już lepszy!). Nie było niestety wcześniej czasu na to, żeby napisać jakąś notkę na blogu, choć materiału zgromadziłam dość sporo... Każde miasto, odwiedzone przeze mnie w najbliższym tygodniu (Neapol, Wenecja, Rzym, Watykan), opiszę po kolei. Zacznę od zakręconego Neapolu. Oprócz notatek, będą również zdjęcia.

Tak, jak pisałam poprzednio, ciężko było mi się rozstać z Potenzą, a właściwie z przyjaciółmi, którzy tam mieszkają. To oni sprawili, że polubiłam rejon Basilicata, a moja satysfakcja włoską kulturą, językiem i kuchnią wzrosła :-) Dziękuję Wam za te 3 niesamowite miesiące! Będę do Was wracać ;-)

my last days in Potenza

I couldn`t believe that three months have already passed. It was as quick as lightning.. now I may quote the sentences from the Italian movie, "Benvenuti al Sud". 

"when you come to the South of Italy, you cry twice, 

once when you arrive and again when you leave."

When I arrived here in November 2013, I couldn`t stand some cultural differences such as closed shops (even supermarkets) between 2 p.m. and 5:30 p.m. everyday. Now, when I want to do shopping, first I check the time, and then I think "ok, now there is lunch time, so I will make a cup of coffee and relax for a while".  

Furthermore, I hated the fact that the bus timetables are not convenient for me to get to the university. Now, I don`t care because I go on foot everyday. As a result, I have got about an hour physical exercise on my way to the office. 

Besides, I felt a bit alone at the weekends because I was the only Polish here, at the moment I take up so many things (go for pizza with friends, do the housework, prepare food with my flatmates, etc. ).

 I also didn`t like this strong coffee that Italians are fond of. On the contrary, now I don`t drink `Polish coffee", only Italian cappuccino or espresso prepared in moca at home..

Yesterday I packed my bags and the parcel which will be sent by post. Consequently, my room has become empty..

 Today is the last day I`m in the office Unibastore/ Universosud. I`ll miss this place, and particularly my Italian friends. I felt like home in the South of Italy. I`m sure I`ll be back soon. ;-)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nie sądziłam, że te trzy miesiące tak szybko zlecą.. teraz przytoczę słowa z filmu "Benvenuti al Sud":

"kiedy przyjeżdżasz na południe Włoch, płaczesz dwa razy,

najpierw, gdy przybywasz i potem, gdy odjeżdżasz" 

W listopadzie 2013, gdy tutaj przybyłam, nie mogłam pogodzić się z niektórymi różnicami kulturowymi, tj. zamknięte sklepy (nawet supermarkety) w godzinach od 14:00 do 17:30 każdego dnia. Obecnie, gdy chcę iść na zakupy w tym czasie, patrzę na zegarek i wtedy myślę: "ok, teraz jest przerwa na obiad, więc zrobię sobie kawę i odpocznę przez moment".

 Co więcej, nie znosiłam faktu, że rozkłady jazdy nie pokrywają się z godzinami, w jakich powinnam znaleźć się  na uniwersytecie. Teraz na to nie zważam, ponieważ codziennie godzę pieszo. W rezultacie, w drodze do biura mam godzinę na sprawność fizyczną.

Ponad to, nudziło mi się i czułam się trochę osamotniona w weekendy, gdyż byłam tylko jedną Polką w Potenzy. Teraz zajmuję się wieloma rzeczami w wolne dni, nie narzekam na nudę (wychodzę z przyjaciółmi na pizzę, zajmuję się porządkami domowymi, przygotowuję obiady ze współlokatorami, itd.).

Nie znosiłam też mocnej włoskiej kawy, którą zachwycają się Włosi. Teraz jest zupełnie inaczej, nie piję już `polskiej kawy`, tylko i wyłącznie włoskie cappuccino lub espresso przygotowane w domu w specjalnym zaparzaczu zwanym moca.

Wczoraj zapakowałam walizki i paczkę, którą wyślę pocztą. Mój pokój teraz świeci pustką..

Dziś jest mój ostatni dzień w biurze Unibastore/Universosud. Będę tęsknić za tym miejscem, w szczególności za moimi włoskimi przyjaciółmi. Na południu Włoch czułam się jak w domu. Jestem tego pewna, że wrócę tu niebawem :-)

Italian gestures

Although there are plenty of Italian gestures, I managed to learn a few of them. Due to the fact that it`s almost impossible to present them to you directly, I decided to relate to the following cartoons which seem to be useful, still, Italian help would be welcome.

Our favourites are

* What???

* Look at that asshole!

* Basta! Enough!

* Go fuck yourself!

* Let`s go!

* Looong time ago.

I`d highly recommend you to watch the video about body language in Italy. My Italian friend shared this 7-minute movie with me, so it`s a must to see it! I`d even agree with its final part (when all passengers always clap their hands as soon as their plane lands at the airport ;-) ).

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chociaż istnieje wiele włoskich gestów, zdołałam nauczyć się kilku z nich. Ze względu na to, że ciężko jest mi pokazać je Wam bezpośrednio, postanowiłam odwołać się do kilku rysunków, które wydają mi się przydatne. Mimo wszystko włoska pomoc jest mile widziana.

Do naszych faworytów należą

* What??? (Co??)

* Look at that asshole! (Co za dupek!)

* Basta! Enough! (Dość!)

* Go fuck yourself! (Pier*** się!)

* Let`s go! (Chodźmy!)

* Looong time ago. (Daaawno temu)

Gorąco Wam również polecam obejrzenie wideo o języku ciała we Włoszech. Moja włoska przyjaciółka pokazała mi siedmiominutowy filmik, po prostu trzeba go zobaczyć! Nawet zgodziłabym się z ostatnią jego częścią (gdy wszyscy pasażerowie samolotu klaszczą zaraz po wylądowaniu samolotu na lotnisku ;-) ).

Finalmente a Matera!!!

I finally arrived in Matera. I wanted to get there since last summer. The dream came true thanks to my flatmate who accompanied me in the journey. We reached our destination by his car. We spent a few hours there despite torrential rain. This place is unbelievably stunning! There are no words to describe this city.

If the name Matera doesn`t ring you a bell, you should remember that this city is famous for its historical center named the Sassi (the ancient town). This area has been settled since the Palaeolithic, found by the Romans in the 3rd century BC. The city is also signed onto UNESCO list. 

Another interesting piece of information might be the fact that the scenes of M.Gibson`s film `the Passion` were shot in Matera.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
W końcu przybyłam do Matery. Już od lata myślałam o tym miejscu i chciałam tutaj przybyć. Marzenie się spełniło dzięki mojemu współlokatorowi, który był towarzyszem mojej wycieczki. Dojechaliśmy do celu podróży jego samochodem. Spędziliśmy tam kilka godzin pomimo strasznego deszczu. Miejsce to jest niewyobrażalnie oszałamiające! Nie ma słów, żeby opisać to miasto.

Jeśli nie kojarzysz nazwy Matera, powinieneś zapamiętać, że to miasto znane jest z jego historycznego centrum zwanego Sassi (starożytne miasto). Obszar ten jest zamieszkiwany od epoki kamienia łupanego, założone przez Rzymian w 3 w.p.n.e. Miasto widnieje też na liście UNESCO.

Kolejną ciekawostką jest to, że sceny do filmu "Pasja" M.Gibsona były kręcone w Materze.