Roma Termini, the concrete jungle

Ciao a tutti!

I`m coming back to Italy and I`m having lots of adventures. Today I`ll focus on the main railway station, Roma Termini, in Rome. Let`s call it a city jungle. It is a place where almost everything may happen and it`s a blend of nationalities, subcultures, the homeless, animals, etc. Everyone is in a hurry, has got little time to order espresso and keeps on running to the right platform.The crowds are looking at the train timetables to find out where their trains stop.

On my way home I`ll try to capture more street oddities with my camera. With complete certainty, there will be street photo. At the moment I`m uploading a few photos taken with my mobile phone (therefore they aren`t of high quality). Waiting for the train, I thought that it would be possible to write a long story about how this place works. It`s recommended to have your eyes all around you in order to avoid being robbed, to ignore strangers` taunts, and, to be self-confident. Otherwise, you may get lost in this jungle, as a consequence, others may make use of it.

On the way from Fiumicino Aeroporto to Roma Termini, I was sitting opposite the woman, who turned out to be a Pole :) Next to her there was a man, who has got some Polish roots as well, however, he spent half of his life in Australia. It was a blend of languages. We had a chance to listen to pure Australian English live. The Australian traveller was aheading to his son living in Rome. Due to the fact that he had no idea what station he was going to and what kind of train was he sitting on... so when he picked up the phone from his son, he gave it to me immediately to inform the son about the name of the train (Leonardo Express) and the station we were arriving at (Roma Termini). Furthermore, the Australian man received a few text messages in Italian rather than in his native language (What made me surprised! Whenever I cross the border, I get all messages from the telecommunication provider in Polish). As a result, I did the translation of those messages from Italian to English. The woman, Ms Iwona, who was sitting in front of me, went for a cup of espresso with me. Later on I showed her how to get to Vatican City from Roma Termini (the red line, direction: Battistini, the price of the ticket: 1,5 euro).

Not long afterwards, I had enough time to unwind and take a shower in the hotel, then, I met my Polish friends. It is quite ridiculous because we both are from Poland but we got to know each other in Palermo :D We see one another only in Italy, not in Poland... the first day in Italy, after a 6-month break, passed happily.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Powracam do Włoch i znów całe mnóstwo przygód. Dziś skupię się na głównym dworcu Roma Termini w Rzymie. To jest istna dżungla w mieście. Tam dzieje się chyba wszystko, co możliwe i pojawiają się ludzie, jacy tylko istnieją. Różne narodowości, subkultury, bezdomni, zwierzęta.. etc. Każdy jest zabiegany, ma czas na szybkie espresso i biegnie dalej. Tłumy wpatrują się godzinami na tablice informacyjne, na których wyświetlają się odjazdy oraz przyjazdy pociągów na poszczególnych peronach..

W drodze powrotnej postaram się uchwycić więcej "dziwactw" za pomocą aparatu fotograficznego. Będzie street photo na całego. Póki co wstawiam kilka zdjęć zrobionych telefonem. Wyczekując wczoraj na pociąg, pomyślałam, że można napisać dłuugą historię na temat tego, jak funkcjonuje to miejsce :P Najlepiej mieć tutaj oczy dookoła głowy, nie reagować na zaczepki obcych i być pewnym siebie. Inaczej można się zagubić, co inni mogą wykorzystać do swoich niecnych zamiarów.

Na trasie Fiumicino-Roma Termini, w pociągu Leonardo Express, siedziałam na przeciwko Pani, która później okazała się Polką :) Obok niej siedział Pan, który ma również korzenie polskie, jednak całe życie mieszkał w Australii. To był mix językowy. Mieliśmy okazję posłuchać australijskiego angielskiego na żywo. Podróżnik ten wybierał się do swojego syna, który mieszka w Rzymie. Sam nie wiedział, w jakim pociągu siedzi i gdzie jedzie.. więc w momencie, gdy dzwonił do niego syn, przekazał mi słuchawkę, żeby wyjaśnić, że zbliżamy się do Roma Termini i siedzimy w Leonardo Express :D Poza tym, Australijczyk dostał kilka SMS-ów w języku włoskim zamiast w jego ojczystym (co mnie dość zastanawia, ponieważ po przekroczeniu granicy dostaję wszystkie informacje w języku polskim). Wyszło na to, że tłumaczyłam te wiadomości z j.włoskiego na j.angielski :P  Z Panią Iwoną udałyśmy się na espresso, pokazałam jej, jak dotrzeć do metra, bo zmierzała w kierunku Watykanu (czerwona linia metra, kierunek Battistini, cena za jeden przejazd: 1,5 euro).

Później przyszedł czas na odpoczynek i obowiązkowy prysznic w hotelu, później spotkanie z koleżanką. Śmieszne, bo dziewczyna jest z Polski, a znamy się z.. Palermo :D Wyszło na to, że widzimy się tylko we Włoszech, nie w Polsce... Pierwszy dzień we Włoszech, po 6-miesięcznej podróży, minął szczęśliwie.

Vedi Napoli puoi muori! - See Naples and die!

Even if I`m writing this note almost a month after visiting Naples, I can easily recollect my memories related to what I saw and what I felt. I`m going to start with the negative sides of this place and finish with the positive ones.

Contrary to Potenza, in which I spent a certain amount of time, Naples stinks. It REALLY stinks! The city is much more polluted, there are piles of rubbish scattered on the streets. I also remember a dead pigeon pressed down into the pavement... Of course, it could happen in every place in the world, but,  it was not an extraordinary view there :-P

Besides, the pavements are rather narrow, hence there is not much space for pedestrians. What is more, sometimes these passages are blocked by the cars. Vehicles are left in a non-parking zone, e.g. near the zebra crossing or on the pavement... My friend and me were walking down a narrow traffic island (situated between two terribly busy roads). We felt as though we had been in the middle of the jungle :-P 

Our primary aim of the trip was the harbour. First, we went in the wrong direction because we got to the industrial part. As a consequence, we had to come back (down the narrow traffic island). Finally, we arrived at the port. We took a few pictures and sunbathed for 40 minutes (we were lucky because we could sunbathe on February 17th :-) ). There was +30`C! Unfortunately, I couldn`t take the photo of the bay because one of the guards suggested us paying "extra money" for coming closer and doing so. Let`s leave it without any comments.. (therefore I have got only one shitty picture).

Then we saw Castel Nuovo near which you are likely to come across both the homeless begging for cash and the emigrants selling Chinese staff. Nevertheless, the castel itself is a breathtaking monument :-) It turned out to be a convenient vantage point. I was observing the passers-by and took up street photography for the time being. 

Now, it is time to draw attention to the positive sides of Naples. I think I may just enumerate them and add some short comments:

1) architecture - especially castles, the Galleria Umberto I (which reminds me of the Galleria Vittorio Emanuele II in Milan) and the metro station near Stazione Centrale (unfortunately I didn`t take any photo).

2) even if I don`t know the Neapolitan language, I could communicate in my quasi-(standard) Italian. 

3) food - of course it is a must to buy, at least, a piece of Neapolitan pizza. A friend of mine tried patatosa for the first time (Sicilian pizza with French fries). A typical Neapolitan pizza should consist of San Marzano tomatoes, mozzarella di Bufala Campana and basilica (three colours of the Italian flag: green, white and red).

4) Despite various stories about robbery, we spent there half a day and left the city safe and sound! 

And I will give some advice for those who want to visit Naples: you need at least two days to see all necessary monuments due to the fact that they are situated in different districts of the city and you need enough time to take metro, busses or trams. 

I don`t know if I would like to come back to Naples, after my first visit I have got mixed feelings about it...

I`ve only just unpacked my luggage! I`m in Poland. The journey was pleasant because there were no delays (including means of transport such as trains, the plane, the bus), no stress, no communication problems (I`m better at Italian! :-) ). Unfortunately, I didn`t have enough time to write a note on the blog, even though I have got a lot of information for new notes.. I will desribe every signle place (one by one) I visited last week (Naples, Venice, Rome, the Vatican City). I`m going to start with crazy Naples. Aside from the notes, there will be the photos.

I mentioned it in the previous note that it was enormously difficult for me to leave Potenza, particularly, to leave my friends who live there. They imbued in me a passion for the region of Basilicata. Besides, I raised my interest in Italian culture, language and cuisine. Thank you for these three amazing months! I`ll be back! :-)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dopiero co rozpakowałam walizki. Jestem w Polsce. Podróż przebiegła perfekcyjnie - zero opóźnień pociągów, autobusów, samolotu.  Brak stresu, problemów z komunikacją (mój włoski jest już lepszy!). Nie było niestety wcześniej czasu na to, żeby napisać jakąś notkę na blogu, choć materiału zgromadziłam dość sporo... Każde miasto, odwiedzone przeze mnie w najbliższym tygodniu (Neapol, Wenecja, Rzym, Watykan), opiszę po kolei. Zacznę od zakręconego Neapolu. Oprócz notatek, będą również zdjęcia.

Tak, jak pisałam poprzednio, ciężko było mi się rozstać z Potenzą, a właściwie z przyjaciółmi, którzy tam mieszkają. To oni sprawili, że polubiłam rejon Basilicata, a moja satysfakcja włoską kulturą, językiem i kuchnią wzrosła :-) Dziękuję Wam za te 3 niesamowite miesiące! Będę do Was wracać ;-)

my last days in Potenza

I couldn`t believe that three months have already passed. It was as quick as lightning.. now I may quote the sentences from the Italian movie, "Benvenuti al Sud". 

"when you come to the South of Italy, you cry twice, 

once when you arrive and again when you leave."

When I arrived here in November 2013, I couldn`t stand some cultural differences such as closed shops (even supermarkets) between 2 p.m. and 5:30 p.m. everyday. Now, when I want to do shopping, first I check the time, and then I think "ok, now there is lunch time, so I will make a cup of coffee and relax for a while".  

Furthermore, I hated the fact that the bus timetables are not convenient for me to get to the university. Now, I don`t care because I go on foot everyday. As a result, I have got about an hour physical exercise on my way to the office. 

Besides, I felt a bit alone at the weekends because I was the only Polish here, at the moment I take up so many things (go for pizza with friends, do the housework, prepare food with my flatmates, etc. ).

 I also didn`t like this strong coffee that Italians are fond of. On the contrary, now I don`t drink `Polish coffee", only Italian cappuccino or espresso prepared in moca at home..

Yesterday I packed my bags and the parcel which will be sent by post. Consequently, my room has become empty..

 Today is the last day I`m in the office Unibastore/ Universosud. I`ll miss this place, and particularly my Italian friends. I felt like home in the South of Italy. I`m sure I`ll be back soon. ;-)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nie sądziłam, że te trzy miesiące tak szybko zlecą.. teraz przytoczę słowa z filmu "Benvenuti al Sud":

"kiedy przyjeżdżasz na południe Włoch, płaczesz dwa razy,

najpierw, gdy przybywasz i potem, gdy odjeżdżasz" 

W listopadzie 2013, gdy tutaj przybyłam, nie mogłam pogodzić się z niektórymi różnicami kulturowymi, tj. zamknięte sklepy (nawet supermarkety) w godzinach od 14:00 do 17:30 każdego dnia. Obecnie, gdy chcę iść na zakupy w tym czasie, patrzę na zegarek i wtedy myślę: "ok, teraz jest przerwa na obiad, więc zrobię sobie kawę i odpocznę przez moment".

 Co więcej, nie znosiłam faktu, że rozkłady jazdy nie pokrywają się z godzinami, w jakich powinnam znaleźć się  na uniwersytecie. Teraz na to nie zważam, ponieważ codziennie godzę pieszo. W rezultacie, w drodze do biura mam godzinę na sprawność fizyczną.

Ponad to, nudziło mi się i czułam się trochę osamotniona w weekendy, gdyż byłam tylko jedną Polką w Potenzy. Teraz zajmuję się wieloma rzeczami w wolne dni, nie narzekam na nudę (wychodzę z przyjaciółmi na pizzę, zajmuję się porządkami domowymi, przygotowuję obiady ze współlokatorami, itd.).

Nie znosiłam też mocnej włoskiej kawy, którą zachwycają się Włosi. Teraz jest zupełnie inaczej, nie piję już `polskiej kawy`, tylko i wyłącznie włoskie cappuccino lub espresso przygotowane w domu w specjalnym zaparzaczu zwanym moca.

Wczoraj zapakowałam walizki i paczkę, którą wyślę pocztą. Mój pokój teraz świeci pustką..

Dziś jest mój ostatni dzień w biurze Unibastore/Universosud. Będę tęsknić za tym miejscem, w szczególności za moimi włoskimi przyjaciółmi. Na południu Włoch czułam się jak w domu. Jestem tego pewna, że wrócę tu niebawem :-)

Italian gestures

Although there are plenty of Italian gestures, I managed to learn a few of them. Due to the fact that it`s almost impossible to present them to you directly, I decided to relate to the following cartoons which seem to be useful, still, Italian help would be welcome.

Our favourites are

* What???

* Look at that asshole!

* Basta! Enough!

* Go fuck yourself!

* Let`s go!

* Looong time ago.

I`d highly recommend you to watch the video about body language in Italy. My Italian friend shared this 7-minute movie with me, so it`s a must to see it! I`d even agree with its final part (when all passengers always clap their hands as soon as their plane lands at the airport ;-) ).

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chociaż istnieje wiele włoskich gestów, zdołałam nauczyć się kilku z nich. Ze względu na to, że ciężko jest mi pokazać je Wam bezpośrednio, postanowiłam odwołać się do kilku rysunków, które wydają mi się przydatne. Mimo wszystko włoska pomoc jest mile widziana.

Do naszych faworytów należą

* What??? (Co??)

* Look at that asshole! (Co za dupek!)

* Basta! Enough! (Dość!)

* Go fuck yourself! (Pier*** się!)

* Let`s go! (Chodźmy!)

* Looong time ago. (Daaawno temu)

Gorąco Wam również polecam obejrzenie wideo o języku ciała we Włoszech. Moja włoska przyjaciółka pokazała mi siedmiominutowy filmik, po prostu trzeba go zobaczyć! Nawet zgodziłabym się z ostatnią jego częścią (gdy wszyscy pasażerowie samolotu klaszczą zaraz po wylądowaniu samolotu na lotnisku ;-) ).

Finalmente a Matera!!!

I finally arrived in Matera. I wanted to get there since last summer. The dream came true thanks to my flatmate who accompanied me in the journey. We reached our destination by his car. We spent a few hours there despite torrential rain. This place is unbelievably stunning! There are no words to describe this city.

If the name Matera doesn`t ring you a bell, you should remember that this city is famous for its historical center named the Sassi (the ancient town). This area has been settled since the Palaeolithic, found by the Romans in the 3rd century BC. The city is also signed onto UNESCO list. 

Another interesting piece of information might be the fact that the scenes of M.Gibson`s film `the Passion` were shot in Matera.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
W końcu przybyłam do Matery. Już od lata myślałam o tym miejscu i chciałam tutaj przybyć. Marzenie się spełniło dzięki mojemu współlokatorowi, który był towarzyszem mojej wycieczki. Dojechaliśmy do celu podróży jego samochodem. Spędziliśmy tam kilka godzin pomimo strasznego deszczu. Miejsce to jest niewyobrażalnie oszałamiające! Nie ma słów, żeby opisać to miasto.

Jeśli nie kojarzysz nazwy Matera, powinieneś zapamiętać, że to miasto znane jest z jego historycznego centrum zwanego Sassi (starożytne miasto). Obszar ten jest zamieszkiwany od epoki kamienia łupanego, założone przez Rzymian w 3 w.p.n.e. Miasto widnieje też na liście UNESCO.

Kolejną ciekawostką jest to, że sceny do filmu "Pasja" M.Gibsona były kręcone w Materze.

ciao caffè brutto!

I had a chance to participate in my friend`s birthday party at the weekend. This nice meeting was held in Lagopesole, the city close to Potenza. I went there together with the friends, Monica and Massimo.

 The guests were friendly, whereas food delicious. I couldn`t resist trying panzerottini - mini-version of panzerotti). What is more, the birtday cake was not only creatively-made, but it also tasted heavenly! Even though I had baked crescent rolls with chocolate (according to my Polish recipe), I received the packed lunch :-) If you are in Italy, especially in the south, forget about your diet!

Furthermore, what I learnt at the party is the way Italian people prepare their coffee in the so-called moca (caffettiera). 

You should draw attention to the following aspects:

1) the amount of water - not too much and not too little,

2) the amount of coffee - we should form a coffee mould, then pressure will be better,

3) we shouldn`t put the kettle on high heat.

Remember!

1)  the first drops of coffee are the strongest ones,

2) when we buy a new Italian coffee maker, the first three-five cups of coffee (they don`t taste well) might be pour out to improve and streghten the aroma of further cups of coffee,

3) When we buy a new jar of coffee, shortly after its first opening, we should keep it in the fridge. As a result, the aroma of coffee remains the same.

4) We should clean the coffee maker only in running water without dishwashing liquid. Otherwise, we`ll get rid of aroma..

(What’s done is done! I have been living in Italy for 2,5 months, I bought one moca and now I drink only Italian coffee... ciao caffè brutto!). 

I got to know a few Italian gestures at the party, but I devote another note to this topic.

Buona giornata ragazzi! :-)

 

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

W weekend miałam przyjemność uczestniczyć w imprezie urodzinowej znajomego. Było naprawdę wesoło. Przyjęcie odbyło się w miejscowości Lagopesole, w pobliżu Potenzy. Pojechałam tam razem z przyjaciółmi, Monicą i Massimo.

 Na imprezie ludzie byli przesympatyczni, a jedzenie pychota (nie mogłam się oprzeć panzerottini - miniaturowej wersji panzerotti). Tort był nie tylko kreatywnie wykonany, ale również i pyszny. Niebo w gębie! Na przyjęcie zawiozłam odrobinę polskości - rogaliki drożdżowe z czekoladą, a wróciłam z wałówką :-) Jak się jest we Włoszech, zwłaszcza na południu, trzeba zapomnieć o diecie!

Poza tym podczas świętowania urodzin, dowiedziałam się, jak właściwie parzyć kawę w specjalnym dzbanku zwanym moca (caffettiera).

 Należy zwrócić uwagę na następujące rzeczy:

 1) ilość wody - nie za dużo, najlepiej do połowy pojemnika, 

 2) ilość kawy - powinniśmy usypać stożek, żeby była lepsza kompresja,   

 3) nie należy trzymać dzbanka na zbyt dużym ogniu.

Pamiętajmy, że:

1) najmocniejsze są pierwsze krople kawy,

2) jeśli kupimy włoski zaparzacz do kawy, pierwsze 3-5 kaw możemy spokojnie wylać, żeby "wyrobić" dzbanek,

3) Gdy kupimy nowy pojemnik kawy, po otwarciu należy trzymać kawę w lodówce, żeby zachować aromat (ciekawostka, o której dowiedziałam się od współlokatora),

4) nie czyścimy zaparzacza płynem do mycia naczyń, tylko przemywamy wodą, w przeciwnym razie stracimy właściwy aromat naszej kawy.

(..i stało się, po 2,5 miesiąca mieszkania we Włoszech, kupiłam mocę i teraz piję tylko włoską kawę...ciao caffè brutto! :) )

Podczas imprezy poznałam też trochę włoskich gestów, ale o tym będzie w następnym poście.

 Buona giornata ragazzi! :-)

F****** Monday!

The beginning of the day seemed to be quite calm and positive. After the nice interview for the local press and TV, all of us in the office got pissed off because of countless problems (starting with the printer, finishing with bureaucracy). Everything pissed us off!  

This is simply the f****** Monday!

(il lunedi` del cazzo!)

 

Puddle of Mudd, "Piss it all away":

CeeLoo Green, "Fuck You":

All blog tags combined together.

Keep calm and learn languages abroad! ;)

My Italian addiction

5 things that I can`t do without in Italy and I`ll miss them when I come back to Poland:

(5 rzeczy bez których nie mogę się obyć będąc we Włoszech i których będzie mi brakować po powrocie do Polski:)

• fresh air in the morning - as soon as I wake up, I open the window and admire a breathtaking view and inhale fresh air, (świeże powietrze - jak tylko się budzę, otwieram okno, podziwiam widoki i wdycham świeże powietrze),

 

•  the smell of freshly-ground and brewed coffee - I can`t resist at least one cup of cappuccino in the bar in the morning, (zapach świeżo-mielonej i parzonej kawy - nie mogę się obyć chociażby bez jednej filiżanki cappuccino w barze z rana),

• limoncello - an Italian lemon liqueur produced in Southern Italy. There are also some other types of limoncello, e.g. Pistachiocello (with pistachio nuts), Meloncello (with cantaloupe) and Fragoncello (with strawberries), (limoncello, włoski cytrynowy likier produkowany głównie w Południowych Włoszech. Wyróżnia się kilka odmian limoncello, np. pistachiocello - z orzechami, Meloncello - z kantalupy i Fragoncello - z truskawkami).

(the picture & recipe: http://istruzionixluso.altervista.org/blog/come-preparare-il-limoncello-ricetta/)

• panzerotto -  made of soft dough, usually with tomato and mozzarella filling. This is a small version of calzone or closed pizza. It might be fried or baked. (panzerotto - wyrabiany z miękkiego ciasta, zazwyczaj jako nadzienie pojawiają się pomidory i mozzarella. Jest to mniejsza wersje calzone lub składanej pizzy na pół. Może być smażony lub pieczony).

 (picture: http://www.saporetipico.it/ricetta660/puglia/panzerottipugliesi.html)

• pistachio nuts and pistachio-flavoured products, e.g. ice cream, bars, chocolate, pesto, cream. (pistacje i produkty o smaku pistacjowym tj. lody, batoniki, czekolada, pesto, krem).

 

•  excellent views - every part of Italy is different, thus I love discovering new places in this country. (wspaniałe widoki - każda część Włoch jest inna, dlatego też uwielbiam odkrywać nowe miejsca w tym kraju).

Living two different lives

I thought that after the first part of Erasmus for Young Entrepreneurs exchange (1,5 months) my life in Poland would change, it would be slightly calmer. But not. According to the place of living, I adapt myself to working conditions or daily life.

I have got flexible working hours in Poland, nevertheless, it is quite tiring in the long run. I`m responsible for keeping an eye on almost everything: updating the website and fanpages (even if they are a bit neglected due to lack of my free time), making out invoices. Still, being in touch with the clients, organizing the week timetable, planning and carrying out the lessons are the most vital aspects. If somebody says that s/he envies people their business, I`d advise him/her to think twice about it. Own business is not only related to flexible working hours, but also to the duties enumerated above. Let`s imagine that the owner went down with the flu, the whole company and plans would fall apart. In that case there are two possible solutions, firstly, you may ask your friends to do you a favor and replace you for a couple of days, secondly, you may suspend your business activity for a while (unfortunately, it is connected with financial loss).

But, let me come straight to the point. I work for 6-8 hours a day in Poland, though it is very tiring because I change the workplace (the office, home, meetings with clients). I usually come back home at 9pm, take a shower, have a sandwich,  prepare for the next day and go to sleep at 1am. Of course, I often don`t have enough time to eat lunch in comfortable conditions, so I eat either a fruit or a sandwich in a hurry. I`m likely to drink a cup of tea or coffee in fine conditions (while I`m giving English lessons). Generally speaking, I sleep for 5-7 hours a day...

My life in Italy differs from my life in Poland. Admittedly, it is true that I work more abroad than in my mother country because I work in the office from 9am to 6pm. I have got a 30-minute break for lunch (It is excellent! Eating in tranquility is so important for Italian people that they are likely to close their shops to make a break). I admire them for this behaviour. As soon as I finish work, I `climb up` the mountain quickly to get out of the university campus. Otherwise, I would miss my classes I give every evening between 7pm and 10pm. So, I have to be on time. Sometimes I manage to prepare a cup of tea or pasta before the classes via skype. Later on, I take a shower, talk with my flatmates and consume food in the kitchen or we watch TV in the room. We play cards or drink limoncello from time to time:P


Obviously, I don`t have time either to watch TV or to play cards during the week in Poland. It is strange, isn`t it? Probably, it is because of the temperature and overworking. The winter in Italy is not so gloomy, contrary to Poland. Now, in January, the temperature in Potenza fluctuates between 8 and 12 degrees Celsius, while in Poland between -8 and -20 degrees Celsius.Due to the fact that I have got the insight into two different ways of working and living, I write some down some observations below.


I have completed over the half of the program Erasmus for Young Entrepreneurs and I claim that I would like to introduce a few changes in my Polish business:

-          An obligatory lunch break and regular meals,

-          Mutual cooperation and feedback from the colleagues (I`m trying to implement it while cooperating with my friends who replace me in Poland during my Erasmus exchange in Italy),

-          When I cannot do something for the first time, I shouldn`t give up and try to do it one more time,

-          I got to know that even 30-minute relax after work does good to the brain and body (it might be a TVseries, a game, whatever).

 Conclusions with regard to my work in Italy:

-          I learnt how to make use of infographs to create adverts/ presentations, etc.,

-          I gathered information and gained experience on how to plan the event, particularly, when visual content is concerned,

-          I started drawing more attention to eco-friendly products which might be used as the company gadgets,

-          I found out that decisions made by the whole team are better than individual actions,

-          We should not be afraid of striving for unattainable aims because impossible is nothing,

-          We should not overwork because the weekend should be spent together with our family and friends,

-          The best way to learn a foreign language is to socialize with native speakers 24hours a day.

That`s all! :-)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Po pierwszym etapie wymiany Erasmusa dla Przedsiębiorców (1,5 miesiąca) sądziłam, że moje życie w Polsce nieco się zmieni, że będzie spokojniejsze. Jednak nie. W zależności od tego, gdzie mieszkam, dostosowuję się do stylu pracy, codziennego życia. 

W Polsce mam nieregularne godziny pracy, choć nie ukrywam, że jest to dość męczące na dłuższą metę. Muszę czuwać nad wszystkim: aktualizacje strony internetowej i profili na portalach społecznościowych (choć wiem, że często to lekceważę ze względu na brak czasu), wystawianie faktur... Najważniejszy jest jednak stały kontakt z klientem, organizacja grafiku na cały tydzień, przygotowanie zajęć i prowadzenie ich. Jeśli ktoś powie, że zazdrości osobom, które prowadzą swój biznes, to niech spojrzy na to dwa razy. Za nieregularnymi godzinami pracy kryje się to wszystko, co wymieniłam powyżej. Nie wspomnę o tym, jeśli się komuś przy choruje, cała praca legnie w gruzach. Wówczas są dwa wyjścia, albo proszenie przyjaciół o pomoc i zastępstwo, albo chwilowe zawieszenie działalności (co niestety wiąże się ze stratami finansowymi). 

Ale pozwólcie, że przejdę do sedna. W Polsce średnio pracuję 6-8h dziennie, ale bardzo intensywnie. Non-stop zmieniam miejsce, trochę czasu w biurze, trochę w domu, trochę w rozjazdach. Niestety wracam wtedy około 21:00 do domu. Biorę prysznic, zjem jakąś kanapkę, przygotuję się na następny dzień i idę spać ok. 1:00 w nocy. Oczywiście często nie mam czasu na to, żeby zjeść po ludzku obiad, zazwyczaj jem jakiś owoc/ kanapkę w pośpiechu. Jedyne co, jestem w stanie wypić na spokojnie herbatę i kawę w ciągu dnia (podczas zajęć). Czas, jaki przeznaczam na sens to zazwyczaj od 5-7 godzin.

We Włoszech życie wygląda zupełnie inaczej. Fakt faktem, pracuję więcej, bo w biurze siedzę od 9-18:00 z półgodzinną przerwą na lunch ( i to jest piękne! Dla Włochów jedzenie w spokoju jest na tyle ważne, że potrafią zamknąć sklep na ten czas. Podziwiam ich za to.). Po pracy szybko wspinam się pod górę, żeby wydostać się z campusu i zdążyć jeszcze przed 19:00 do domu. Zazwyczaj mam jakieś 15-20 min, żeby zrobić coś do jedzenia, zaparzyć kawę i zaczynam kolejną pracę, tym razem na skype. Lekcje prowadzę do 21:00, czasem 22:00. Później, kąpiel, pogaduchy ze współlokatorami w kuchni  lub w pokoju przed telewizorem. Zdarza nam się też grać w karty i popijać limoncello :P

W Polsce nie mam już za bardzo czasu na to, żeby na tygodniu zajmować się oglądaniem telewizji, nie wspomnę o kartach. Dziwne. Może to wszystko wynikać z temperatury i przepracowania, tutaj we Włoszech nie jest tak ponuro w okresie zimowym. Teraz jest styczeń, temp. w Potenzy waha się między + 8/+12`C, w Polsce zaś -8/-20`C.

Zrealizowałam już ponad połowę programu Erasmus i stwierdzam, że chciałabym wprowadzić kilka zmian w moim polskim trybie pracy:

- obowiązkowa przerwa na obiad i regularne posiłki,

- praca w grupie (choć po woli zaczynam to wdrażać, gdyż moje koleżanki zastępują mnie częściowo na zajęciach z angielskiego),

- nie przejmowanie się, że coś mi nie wyszło za pierwszym podejściem, przecież potem może się udać,

- chociaż półgodzinny relaks po całym dniu, tzw. odmóżdżanie (TV, gra, cokolwiek).

Wnioski dotyczące mojej pracy we Włoszech:

- wiem, jak wykorzystywać infografikę do tworzenia reklam/ prezentacji itd.,

- wiem, na co należy zwracać uwagę podczas organizacji wydarzenia (zwłaszcza jeśli chodzi o wizualne materiały),

- zaczęłam bardziej interesować się produktami ekologicznymi, które mogą być gadżetami firmowymi,

- warto podejmować decyzje w grupie,

- stwierdziłam, że nie można bać się wyzwań, nawet tych czasem mało-osiągalnych, bo ostatecznie może wyjść na to, że staną się czymś realnym,

- nie można się przepracowywać, bo weekend powinno się spędzać z rodziną i przyjaciółmi,

- najlepiej uczyć się języka obcego przebywając wśród native speaker`ów 24godziny/ dobę. 

To chyba tyle :-)